Svoj roman prvenac “Zavetna noć” doljevačkoj publici predstavio je, u Javnoj biblioteci, novinar i pisac Nemanja Tonić iz Žitoradje. Vodjen savetom da svaku ideju stavi na papir, počelo je da se odmotava klupko ove priče, rekao je tom prilikom Tonić doljevačkoj publici, a kada je od već iskusnih književnih lisaca dobio pozitivne kritike knjiga je ugledala svetlost dana. O romanu su na doljevačkoj promociji govorili i veroučitelji i pesnik Goran Pop Antanasković i književnik Mirolјub Mića Vulić.
Žitoradjsko kale, Glašinska čuka, Latinska crkva, priča o gresima i blagu, koje seljani vekovima traže širom Dobriča, zabranjene ljubavi,legenda o Toplici koja iz prezira prema lakomosti i bratoubistvu poteče čak i uzvodno, klupko sudbine koje se, kad okrene pun krug, nekako opet vrati na početak, samo su neke od vekovnih tema o kojima nam autor pripoveda.
Preplićući spretno istorijske činjenice, mitove koji se generacijama šire dobričkim poljem i fikciju, preskačući vekove i vraćajući im se, provlačeći kroz sve njih zavetnu noć, od koje je sve počelo daleke 1480.godine i Ahmed paše, odnosno Luke, odvedenog kao “danak u krvi”, preko 18., pa do 21.veka i novinara Nestora koji će se nenadano takodje suočiti sa svojom prošlošću, istkao je Tonić višeslojnu, zanimljivu, jedinstvenu priču o ovom kraju, o ljudima koji ovde žive, njihovim vrlinama i manama, nadanjima, htenjima.
“Zavetna noć” nam pripoveda i o naizgled “malim” ljudima u vrtlogu vremena, poput Vidoja i Gvozdena i o njihovim velikim delima. Ali to je priča i o prokletstvima i zavetima, koji su vekovima bili jaram na ledjima odabranih, potvrdjujući tako još jednom da od sudbine niko nije pobegao, ali i da istina nije za svačije uši.
To je ujedno i saga o ljubavi, ljubavi prema zavičaju, majci, ženi, što potvrdjuje i sam pisac. –Moja ljubav prema zavičaju bila je glavni motiv za nastanak ove knjige. Upravo tu i nalazim neke paralele sa glavnim junacima. I ja i Ahmed paša, poturica na dvoru sultana Mehmeda Drugog, junaka ove knjige, jako volimo svoj kraj. Zato se ja, na ovaj način, pisanjem knjige, odužujem svom zavičaju, kao što Ahmed, odnosno Luka, u romanu, iz ljubavi prema zavičaju i majci Grozdani, koju pronalazi godinama nakon što je od nje otet, obnavlja Latinsku crkvu.
I na kraju priče, autor nam ostavlja otvoreno pitanje. Da li smo opet na početku?
Roman je izdala izdavačka kuća Talija iz Niša, a od aprila naći će se u knjižarama.
J.Kozomara
